Επίσης, μοιράσαμε μια μπροσούρα με τίτλο «Όπου υπάρχει αξιοπρέπεια υπάρχει εξέγερση – Αλληλεγγύη με τους απεργούς πείνας των ελληνικών φυλακών» (διαβάστε το πλήρες κείμενο στ’ αγγλικά εδώ).
Κινηθήκαμε κυρίως στην περιοχή του Πέκαμ, στο νότιο Λονδίνο, η οποία γνώρισε ισχυρό εξεγερτισμό κατά τη διάρκεια των ταραχών του Αυγούστου του 2011, έναν αγώνα στον οποίο δίνουμε αξία και θέλουμε να επεκτείνουμε από κοινού με άλλους ανθρώπους που έχουμε έκτοτε στο πλευρό μας. Η αστυνομία και τα μίντια έχουν εργαστεί πυρετωδώς προκειμένου να σβήσουν κάθε επαναστατικό πάθος και να φτιάξουν κλίμα υποταγής και καχυποψίας, καταδικάζοντας τους εξεγερμένους κι ανταμείβοντας το ρουφιάνεμα, επιφέροντας συνολικά χιλιάδες συλλήψεων και αιώνες φυλακίσεων, κάτω από μια κατασκευασμένη δημόσια επίφαση έγκρισης εκ μέρους της κοινωνίας των πολιτών.
Βγαίνοντας στο δρόμο εκείνο το βροχερό απόγευμα, επιβεβαιώσαμε αυτό για το οποίο έχουμε ήδη πειστεί: ότι υπάρχει μια συνωμοσία από επαναστατημένες καρδιές, των οποίων οι άπειρες προσδοκίες για λευτεριά υπερβαίνουν όλα τα κελιά και τις δομές ελέγχου. Μερικές φορές, στιγμιαίες συναντήσεις διαπερνούν το σάβανο της αστικής απομόνωσης, αναποδογυρίζοντας το έδαφος του νεκροταφείου της συνήθειας, για να αφήσουν να φανούν έστω και αναλαμπές της δυνατότητας για μελλοντική συμπαιγνία μεταξύ ψυχών που αψηφούν το υπάρχον.
Δε χρειάζεται να περιμένουμε την επόμενη δολοφονία από χέρια μπάτσου για να οπλίσουμε τη λύσσα μας και να στοχεύσουμε τον εχθρό.
ΑΠ’ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
Nessun commento:
Posta un commento