Σηάτλ, ΗΠΑ: Αντικαπιταλιστικό κάλεσμα για την Πρωτομαγιά

Μεσημέρι Πρωτομαγιάς του 2012 στο πάρκο Oυεστλέικ, στο κέντρο του Σηάτλ Μην πάτε στη δουλειά. Γειώστε το σχολείο. Βγείτε στους δρόμους!
Οι ίδιες διαδικασίες είναι σε εξέλιξη παντού: Στα σπίτια μας, στο σχολείο και στη δουλειά· μας υφαρπάζουν τη ζωή. Οι τράπεζες και οι ιδιοκτήτες αποκομίζουν κέρδος από τα σπίτια μας, τα αφεντικά και οι ιδιοκτήτες από την εργασία μας, ενώ τα σχολεία ελέγχουν τη νεολαία.
Σήμερα ο καπιταλισμός έχει βγει στην επίθεση: Για τους εργαζομένους αυτό σημαίνει επίθεση στην οργάνωση των χώρων δουλειάς και αφανισμός ακόμη και των κακοπληρωμένων θέσεων εργασίας. Για τους φοιτητές σημαίνει αύξηση των διδάκτρων και απώλεια εθνοφυλετικών και μεταναστευτικών σπουδών και προγραμμάτων τεχνών. Για τους μετανάστες σημαίνει στρατιωτικοποίηση των συνόρων, παρενόχληση και ρατσισμό στα εργοτάξια, και επιδρομές από την ICE (μεταναστευτική και τελωνειακή αρχή).
Δεν είμαστε όμως μόνο εναντίον της υπάρχουσας μορφής του καπιταλισμού, είμαστε ενάντια στο ίδιο το σύστημα. Γιατί:
Οι καπιταλιστές μάς εκμεταλλεύονται στη δουλειά: Δε δουλεύουμε επειδή το θέλουμε· δουλεύουμε γιατί δεν έχουμε άλλον τρόπο να βγάλουμε λεφτά. Πουλάμε το χρόνο και την ενέργειά μας σε ένα αφεντικό προκειμένου να μπορούμε να αγοράσουμε τα πράγματα που χρειάζονται για να επιβιώσουμε. Κατά τις εργατοώρες, φτιάχνουμε κατασκευές ή παρέχουμε υπηρεσίες τις οποίες πουλάνε τα αφεντικά μας. Οι καθημερινές εργατικές μας ζωές πωλούνται ώρα την ώρα, βδομάδα τη βδομάδα, γενιά τη γενιά.
Οι καπιταλιστές βγάζουν κέρδος και ελέγχουν όσα χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε: Οι τράπεζες και οι ιδιοκτήτες κερδίζουν από την ανάγκη μας για στέγαση. Στην πραγματικότητα, όλα τα πράγματα που χρειάζονται για να επιβιώσουμε, όπως το νερό που πίνουμε, η τροφή που τρώμε, ακόμη και οι στέγες πάνω από τα κεφάλια μας, μετατράπηκαν σε προϊόντα από τα οποία κάποιος αποκομίζει κέρδος. Αυτό αποκλείει πολλούς από μας από την κάλυψη των ζωτικών μας αναγκών.
Οι καπιταλιστές τρομοκρατούν τους μετανάστες: Εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες απελαύνονται βίαια κάθε μέρα μόνο και μόνο γιατί κάνουν πράξη μια ανθρώπινη συνήθεια χιλιάδων χρόνων, τη μετακίνηση από τόπο σε τόπο σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, για να ξεφύγουν από τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τις διακρίσεις, τις καταστροφές, τις διώξεις, ή τον πόλεμο. Όσοι τυχαίνει να βρεθούν στη λάθος πλευρά των συνόρων, των οποίων οι τόποι καταγωγής τους συχνά σπαράσσονται από τις ίδιες οικονομικές πρακτικές που καθορίζουν τον αποκαλούμενο Πρώτο Κόσμο, θεωρούνται λαθραίοι και ποινικοποιούνται, εξαναγκασμένοι να εργάζονται για λιγότερα χρήματα απ’ ό,τι όσοι έχουνε χαρτιά.
Οι καπιταλιστές εγκαθιδρύουν σχολεία που παράγουν υπάκουους εργάτες και πολίτες που δεν αμφισβητούν τίποτα: Το κύριο καθήκον της εκπαίδευσης σε μια καπιταλιστική κοινωνία είναι να διδάξει στους μαθητές να «σέβονται την εξουσία». Η εξουσία επιβάλλεται μέσω ενός συστήματος που τιμωρεί εκείνους που δεν κάνουν ό,τι τους λένε και ανταμείβει το συμβιβασμό. Η αυστηρή τήρηση ασήμαντων κανόνων μάς διδάσκει να υπακούμε ανεξάρτητα από το πόσο ηλίθια είναι η εντολή. Με αυτόν τον τρόπο, η εκπαίδευση μας προετοιμάζει για τον κόσμο των αφεντικών, των μπάτσων, των πολιτικών και των στρατιωτικών αξιωματούχων που μας διατάζουν και μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε κατώτεροί τους.

Ο καπιταλισμός επηρεάζει τον καθέναν και την καθεμιά διαφορετικά, αλλά ανεξάρτητα από τα ειδικά μας χαρακτηριστικά το σύστημα μας εκμεταλλεύεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ως ανθρώπους της εργατικής τάξης. Αυτή η σαρωτικότητα μπορεί να είναι απειλητική, αλλά αποτελεί επίσης έναν κοινό δεσμό που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αγωνιστούμε εναντίον του συστήματος μαζί. Η απλή υπεράσπιση των συμφερόντων μας σε αυτόν τον αγώνα είναι το σημείο εκκίνησης για την υπονόμευση του καπιταλισμού.

http://gr.contrainfo.espiv.net/2012/05/01/seattle-usa-anti-capitalist-may-day-march/